Orzeczenie Sądu Najwyższego w sprawie South Dakota przeciwko Wayfair, Inc. zainspirowało wiele stanów do przyjęcia nowych zasad sprzedaży i wykorzystania polityki podatkowej w celu zwiększenia poboru podatku od sprzedaży na odległość, New Jersey dołączyło do tych rosnących szeregów.
Od dnia 1 października 2018 r. zdalny sprzedawca, który prowadzi sprzedaż detaliczną rzeczowego majątku osobistego, określonych produktów cyfrowych lub usług w celu ich dostarczenia do miejsca na New Jersey, musi zarejestrować się, pobrać i odprowadzić podatek od sprzedaży na New Jersey, jeżeli w bieżącym lub poprzednim roku kalendarzowym zdalny sprzedawca albo dokonał sprzedaży detalicznej:
Posiada dochód brutto w wysokości ponad 100 000 USD z dostawy do New Jersey rzeczowego majątku osobistego, określonych produktów cyfrowych lub usług; lub
Sprzedaż rzeczowego majątku osobistego, określonych produktów cyfrowych lub usług do New Jersey w 200 lub więcej oddzielnych transakcji.
Według New Jersey Division of Taxation nowa polityka będzie egzekwowana na zasadzie prospektywnej w odniesieniu do zdalnych sprzedawców, którzy nie są fizycznie obecni w New Jersey. Wydział dostarczy dodatkowych informacji dla zdalnych sprzedawców «wkrótce». W międzyczasie, zaprasza zdalnych sprzedawców do zapoznania się z Przewodnikiem podatkowym dotyczącym sprzedaży.
New Jersey jest w dobrym towarzystwie. W ostatnich tygodniach Nebraska, Karolina Północna, Waszyngton, Utah i inne stany ogłosiły nowe polityki podatkowe inspirowane decyzją Wayfair. Kalifornia i Teksas – dwa najbardziej zaludnione stany w Unii – mają wkrótce zrobić to samo.
Ustawa, która wprowadziła dziesiątki nowych ustaw
Przed wydaniem orzeczenia w sprawie Wayfair w dniu 21 czerwca 2018 r. fizyczna obecność w państwie była warunkiem koniecznym do opodatkowania: Państwo może nałożyć obowiązek poboru podatku na przedsiębiorstwa, które są fizycznie obecne w państwie, ale nie na przedsiębiorstwa, które nie są fizycznie obecne w państwie. Zmieniło się to po tym, jak sąd uznał tę zasadę za «nieuzasadnioną i nieprawidłową».
Sprawa South Dakota v. Wayfair, Inc. została wywołana przez prawo nexusu gospodarczego Południowej Dakoty, które nakłada obowiązek poboru podatków na przedsiębiorstwa w oparciu o ich działalność gospodarczą w stanie, a nie fizyczną obecność. Ma ono zastosowanie do każdego przedsiębiorstwa, które w bieżącym lub poprzednim roku kalendarzowym ma więcej niż 100.000 USD w sprzedaży brutto do Południowej Dakoty, lub 200 lub więcej oddzielnych transakcji do stanu (sprzedaż brutto lub transakcje obejmują sprzedaż rzeczowego majątku osobistego, produktów przeniesionych drogą elektroniczną lub usług).
Orzeczenie Sądu Najwyższego było szerokie: Uchylił on ograniczenie fizycznej obecności i odesłał sprawę do sądów stanowych w celu dalszego postępowania, które nie jest niezgodne z orzeczeniem. Pozostawia to wiele do interpretacji przez państwa: Nie ma tak jasnej linii testowej jak obalona zasada fizycznej obecności.
Jednak sąd pochwalił trzy aspekty ustawy o podatku od sprzedaży w Południowej Dakocie:
Dopuszcza on wyjątek dla małych sprzedawców
To jest perspektywiczne
Jako członek Uproszczonej Umowy o Podatku od Sprzedaży i Użytkowania, Południowa Dakota pracowała nad zmniejszeniem złożoności i kosztów przestrzegania przepisów podatkowych dotyczących sprzedaży
.
Wobec braku innych wytycznych, wiele państw modeluje nową politykę dla detalistów działających na odległość w Dakocie Południowej i oczekuje się, że ich liczba będzie rosnąć.
