Żonatych właścicieli domów będzie chwytać i niezamężne będą się napawać, ale IRS idzie w parze z orzeczeniem sądu apelacyjnego, który pozwolił dwóm niezamężnym współwłaścicielom, którzy mieszkają razem, na każde potrącenie odsetek hipotecznych od 1.1 miliona dolarów nabycia i długu kapitału domowego – dwukrotnie więcej niż żonaty właściciel domu może potrącać.
W sprawie Sophy przeciwko Komisarzowi , amerykański Sąd Apelacyjny dla 9. Obwodu orzekł, że ograniczenie odsetek od kredytu hipotecznego na cele mieszkaniowe ma zastosowanie do każdego podatnika, a nie do miejsca zamieszkania. Sprawa dotyczyła tego, czy przepisy sekcji 163 lit. h) pkt 3 kodeksu zezwalają na odliczenie odsetek od kwalifikującego się miejsca zamieszkania w odniesieniu do każdego podatnika, czy też w odniesieniu do miejsca zamieszkania.
W przeliczeniu na jednego mieszkańca, limit potrącenia wynosiłby 1,1 miliona dolarów długu hipotecznego dla właścicieli domów małżeńskich (1 milion dolarów długu hipotecznego i 100.000 dolarów długu kapitałowego domu). W przeliczeniu na jednego podatnika podwaja się to do łącznej kwoty 2,2 mln dolarów. IRS argumentował, że odliczenie jest w przeliczeniu na jednego rezydenta, co zostało podtrzymane przez amerykański sąd podatkowy w 2012 roku. Jednakże 9. Obwód uchylił ten wyrok na korzyść odliczenia na jednego podatnika.
IRS wysłała skargę w sprawie decyzji 2016-02, wskazując, że będzie ona zgodna z decyzją sądu. Jednak w Biuletynie Dochodów Wewnętrznych 2016-31 stwierdza się, że «w przeciwieństwie do Rozporządzenia Ministra Skarbu lub Orzeczenia o Dochodach, Powództwo o Decyzję nie jest pozytywnym oświadczeniem o stanowisku Służby. Nie ma on służyć jako wskazówka publiczna i nie może być przywoływany jako precedens. Na powództwa w sprawie decyzji można powoływać się w ramach Służby jedynie jako na wnioski stosujące prawo do stanu faktycznego w danej sprawie w momencie wydania powództwa w sprawie decyzji».
Co więcej, w oświadczeniu stwierdza się, że «należy zachować ostrożność, rozszerzając zalecenie działania w sprawie decyzji na podobne przypadki, w których fakty są różne. Co więcej, zalecenie zawarte w skardze o podjęcie decyzji może zostać zastąpione nowymi przepisami ustawowymi, wykonawczymi, orzeczeniami, sprawami lub skargami o podjęcie decyzji».
Więc, co to oznacza dla innych niezamężnych współwłaścicieli w świetle orzeczenia sądu?
IRS odmówił komentarza. Ale ekspert podatkowy AccountingWEB, Julian Block, były prawnik IRS i agent specjalny, powiedział, że doradziłby podobnym klientom dołączyć do zeznania podatkowego notatkę mówiącą, że każdy z nich opiera się na decyzji sądu przy ubieganiu się o odliczenie.
«Nie mówię, że to konieczne, ale mogę im powiedzieć, że Action on Decision istnieje i dołączyć notatkę, aby IRS nie przyjął stanowiska, że są niedbali», powiedział.
Block powiedział, że język formularza skargi w sprawie decyzji jest podobny do prywatnych pism, które IRS wydaje w niektórych przypadkach, które sugerują, że decyzja ma zastosowanie do konkretnej sytuacji podatkowej i nikt nie powinien wnioskować, że decyzja ma zastosowanie do innych podobnych sytuacji. Jednak praktycy i tak opierają się na prywatnych orzeczeniach w formie listu.
«Wszystko to zauważyłem, i tak bym powiedział klientom, żeby domagali się potrącenia», powiedział.