Jak wynika z nowej sprawy dotyczącej działalności w zakresie czarterowania samolotów, musi istnieć ważne uzasadnienie oparte na zasadach pasywnej utraty aktywności (PAL).
Pomimo nazwy, zasady PAL na ogół nie są przyjazne dla podatników, ale istnieje kilka wyjątków. W szczególności, możesz być w stanie połączyć osobne działania biznesowe na potrzeby testów «udziału rzeczowego», jeśli odpowiada to Twoim celom.
Zgodnie z zasadami PAL inwestor może na ogół wykorzystać jedynie straty z działalności pasywnej do wyrównania dochodów z innej działalności pasywnej uzyskanych w ciągu roku. Ewentualna nadwyżka strat musi zostać zawieszona na czas nieokreślony.
Zasady te zostały początkowo stworzone w celu rozprawienia się z mocno promowanymi «schronami podatkowymi», które umożliwiały inwestorom dochodzenie sztucznych strat. Zasadniczo, «pasywna działalność» jest definiowana jako każdy rodzaj handlu lub działalności, w której nie uczestniczy się materialnie, chociaż jest kilka zwrotów akcji.
Na przykład działalność związana z wynajmem nieruchomości jest automatycznie traktowana jako działalność pasywna, chyba że Twój poziom uczestnictwa kwalifikuje Cię jako profesjonalistę w dziedzinie nieruchomości. Jeśli jednak aktywnie uczestniczysz w działalności związanej z wynajmem – robisz o wiele więcej niż tylko najemcy gumowych stempli – możesz mieć prawo do odszkodowania za straty w wysokości do 25.000 USD, w oparciu o skorygowany dochód brutto (AGI).
To potrącenie jest stopniowo wycofywane dla AGI pomiędzy 100.000 a 150.000 dolarów. Ponadto, można uniknąć limitów PAL, jeśli ma się «interes obrotowy» w transakcji dotyczącej ropy i gazu. W przeciwnym razie inne inwestycje, w których użytkownik zasadniczo znajduje się na uboczu, są traktowane jako działalność bierna, chyba że spełnia on jeden z istotnych testów uczestnictwa określonych w przepisach IRS.
Na przykład, jeśli uczestniczysz w zajęciach przez więcej niż 500 godzin w ciągu roku, jesteś traktowany jako materialny uczestnik tej aktywności. A tutaj IRS jest bardzo pomocny: Jeśli posiadasz więcej niż jedną firmę, możesz je zgrupować do testów uczestnictwa materialnego, jeśli spełnione są pewne wymagania.
Oczywiście, łatwiej jest zwiększyć liczbę godzin pracy, jeśli można połączyć wiele czynności w jedną czynność. Czynniki uwzględniane w tym ustaleniu są następujące:
- Podobieństwa i różnice w rodzajach działalności
- Zakres wspólnej kontroli (tiksag__4)
- Zakres wspólnej własności
- Położenie geograficzne
- Zależności między działaniami lub między nimi
W niedawnej sprawie Brumbraugh TC Memo 2018-40, 4/3/18 dany podatnik, rezydent Kalifornii, był długoletnim deweloperem nieruchomości. Był on zainteresowany jednym z projektów, w którym zajmował się głównie logistyką biznesową.
W 2007 roku spędził w tej działalności ponad 500 godzin. Ponadto, aby skrócić czas podróży na spotkania biznesowe, podatnik nabył samolot. Ewoluowało to w osobną firmę, w której czarterował loty.
Jednak podatnik spędził mniej niż 500 godzin na czarterowaniu samolotów. Działalność ta wykazała stratę w 2007 roku.
Czy podatnik może połączyć dwa przedsiębiorstwa – działalność deweloperską i działalność w zakresie czarterowania samolotów – na potrzeby badań udziału rzeczowego? Po zbadaniu omówionych powyżej czynników Sąd Skarbowy stwierdził «nie».
Oto dlaczego: Firmy nie obsługiwały tej samej klienteli. Nie oferowały też wspólnego produktu lub usługi dla społeczeństwa. Co więcej, samolot nie był wykorzystywany przez firmy z branży nieruchomości. Ponieważ przedsiębiorstwa te miały odmienny charakter, podatnik nie mógł ich łączyć na potrzeby materialnych testów uczestnictwa. W związku z tym zaprzeczono, że strata została poniesiona.
Podatnik w tym przypadku miał podstawy, ale Twoi klienci mogą mieć większą swobodę w grupowaniu działań na zasadach PAL. Zbadaj dokładnie fakty dla każdej sytuacji, zanim przyznasz się do cennej straty podatkowej.
