Tworzenie Excel Macros
Przedstawione przez Gail Perry
AccountingWEB, Inc.
Kontakt [chronione e-mailem]
Piątek, 2 marca 2001 r.
Odwiedź Kalendarz Warsztatów KsięgowościWEB na nadchodzące sesje.
Podsumowanie
Dowiedz się jak tworzyć podstawowe makra w Excelu podczas prezentacji na żywo. Tematy włączone do prezentacji:
- Co to jest makro?
- Zapisywanie prostych makr
- Makra edycyjne
- Nauka Wizualny kod podstawowy
- Tworzenie podstawowych makr w Visual Basic
Przeczytaj cały transkrypt!
2 marca 2001 r. Sesja sponsorowana przez Practitioners Publishing Company
Pełna transkrypcja
Gail Perry: Jak wielu z was wie, jestem redaktorem zarządzającym w AccountingWEB. Jestem również CPA i autorem książki, Excel 2000 Answers!, wydanej w ubiegłym roku przez Osborne’a/McGraw-Hill.
Od 1985 roku prowadzę zajęcia z obsługi komputera dla księgowych i ich klientów, a od początku lat 90-tych, kiedy to ludzie zaczęli wahają się od Lotusa i WordPerfecta do produktów Microsoft, zaczęłam uczyć Excela.
Zanim zaczniemy, chciałbym przeprowadzić szybką ankietę – proszę zwrócić uwagę na swój poziom doświadczenia z tych sześciu wyborów poniżej (życzymy sobie, abyśmy mogli po prostu pokazać ręce!):
(1) Nie jesteś pewien, co makro jest lub co może zrobić dla Ciebie,
(2) Wiesz co to jest makro, ale nigdy nie używałeś jednego
(3) Użyłeś makr stworzonych przez innych,
(4) Stworzyłeś makra poprzez nagranie swoich działań,
(5) Stworzyłeś makra poprzez skopiowanie i wklejenie wizualnego kodu podstawowego,
(6) Stworzyliście Państwo makra poprzez stworzenie oryginalnego wizualnego kodu podstawowego.
Corey Warawa: 6
Lewis Baum: 3
Jade Leung: 3
David Crites: 3
Jessie DeWire: 4
Pat Mellican: 3
Barbara Rick: 4- ale to było tak dawno temu, że nie pamiętam jak
Barbara Rick: Liger Needom: 3
Gail Perry: OK – wygląda na to, że każdy ma przynajmniej trochę doświadczenia z makrami
Gail Perry: Po pierwsze, co to jest makro? Czy ktoś ma jakieś dobre definicje, którymi mógłby się podzielić?
Barbara Rick: To szybki sposób na zrobienie czegoś.
Lewis Baum: Zapamiętana sekwencja zdarzeń aktywowana przez jedno polecenie.
Gail Perry: Bardzo dobrze!
Lubię myśleć o makro jako o małym robocie, stworzonym do bezbłędnego wykonywania określonego zadania, w kółko. (Bezbłędna część oczywiście pojawia się tylko wtedy, gdy makro zostało napisane poprawnie!)
W najbardziej podstawowej formie makra są zapisanymi wersjami kroków, które wykonujesz sam, korzystając z klawiatury, wyborów menu i przycisków paska narzędzi. Wszystkie makra Excela są przygotowywane przy użyciu kodu Visual Basic – kiedy nagrywasz makro, kod jest zapisywany w tle i nigdy nie musisz go oglądać.
Dla tych z Was, którzy być może nauczyli się tworzyć makra w Lotusie, jest to duża zmiana. Koncepcja pisania makr w Excelu wymaga zupełnie innego zestawu umysłu niż ten, którego używałeś pracując z Lotusem. Przejście od makr Lotusa do Excela jest prawdopodobnie najtrudniejszą częścią pracy z makrami Excela. Czy któryś z Was jest byłym użytkownikiem Lotusa?
Barbara Rick: yup
Jade Leung: tak
Jessie DeWire: tak
Pat Mellican: tak
David Crites: tak
Gail Perry: Jednym ze sposobów na wyjaśnienie tej różnicy jest to, że zamiast nagrywać ruch w swoim makrze, jak w Lotusie, nagrywasz teorię. I zamierzam przypisać tę informację, mówiąc, że mamy do czynienia z Excel w wersji 97 i 2000. Wcześniejsze wersje Excela różniły się sposobem pisania kodu makra. Dla tych z Państwa, którzy być może korzystają z wcześniejszej wersji, niektóre z prezentowanych dziś informacji mogą wymagać zmiany, aby dopasować je do zasad obowiązujących w Państwa wersji Excela.
Jeśli chcesz poćwiczyć wraz z makrami, które opisujemy w tym warsztacie, możesz otworzyć program Excel w innym oknie na swoim komputerze i eksperymentować w miarę wprowadzania informacji. Jeśli wolisz, możesz przeczytać na razie i później tego wieczoru, kiedy transkrypt z warsztatów zostanie umieszczony na naszej stronie, możesz przeczytać materiał w wolnym czasie, wydrukować go, jeśli chcesz, i pracować nad przykładami w wolniejszym tempie.
Pamiętaj, aby zadawać tyle pytań, ile chcesz, i dzielić się swoimi doświadczeniami z Excel, jak przechodzę przez te przykłady.
Zaczniemy od nagrania kilku bardzo prostych makr, następnie przetestujemy makra, aby zobaczyć co robią, a następnie zbadamy kod, który został stworzony przez ten proces nagrywania.
Podczas nagrywania makr należy pamiętać o następujących czynnościach, które zawsze należy wykonać: Najpierw wymienię te kroki, potem wypróbujemy je z prawdziwym makrem.
1. Włączyć rejestrator makro. W programie Excel 2000 odbywa się to poprzez wybranie z menu Narzędzia, Makro, Nagraj nowe makro. WSKAZÓWKA: Jeżeli planujesz nagrać kilka makr, możesz wyświetlić pasek narzędzi Visual Basic, na którym znajduje się przycisk Record New Macro. Aby wyświetlić pasek narzędzi Makro, wybierz Widok, Paski narzędzi, Visual Basic. Jeśli chcesz, możesz przesunąć ten mały pasek narzędzi na górę ekranu, gdzie zostanie on dołączony do istniejącego paska narzędzi. Mały przycisk z niebieskim kółkiem to przycisk Zapisz makra.
Corey Warawa: Czy istnieje zasadnicza różnica pomiędzy pisaniem makr w Excel 97 a Excel 2000? Zastanawiam się tylko, ponieważ niedawno odebrałem książkę, która odnosi się do Excel 2000 i używam Excel 97.
Gail Perry: Excel 97 i Excel 2000 działają według tych samych zasad dla makr, więc nie powinno być żadnych problemów z używaniem książki z Excel 97.
A mówiąc o książkach – dobrą książką do pracy z makrami w Excelu jest «Excel for Windows Power Programming with VBA» autorstwa Johna Walkenbacha
.
Corey Warawa! To ten!
Gail Perry: Myślę, że ta książka jest doskonała! Również prasa Microsoftu ma dobrą książkę – Excel Visual Basic Step by Step, która ma w sobie kilka ładnych przykładów.
2. Wpisz nazwę dla makra. W wyświetlonym oknie wpisz niepowtarzalną nazwę dla swojego makra (Makro1, Makro2, Makro3 są nazwami domyślnymi, jeśli nie wprowadzisz nic innego). Twoja nazwa makra jest ograniczona do 255 znaków bez spacji, a pierwszym znakiem musi być litera.
3. Wskazanie żądanego skrótu klawiszowego dla tego makra. Ten krok jest opcjonalny, ale jeśli chcesz uruchomić to makro za pomocą skrótu klawiaturowego, takiego jak Ctrl+k lub Ctrl+Shift+K, wpisz ten klawisz w podanym miejscu. Uważaj na klawisze skrótów klawiszowych, które już służą do innych celów w Excelu. Nazwa, którą wybierzesz, zastąpi domyślne klawisze skrótów. Na przykład, kombinacja skrótów Ctrl+s jest standardowym skrótem do zapisywania Twojego skoroszytu. Jeżeli wskażesz, że chcesz użyć Ctrl+s dla tego makra, zastąpi ono Ctrl+s przy zapisywaniu skoroszytu, gdy tylko otworzy się skoroszyt, który korzysta z tego makra.
4. Wskazać, czy makro ma być przechowywane w bieżącym skoroszycie w nowym skoroszycie, czy w osobistym skoroszycie Makro. Makra przechowywane w poszczególnych skoroszytach działają tylko w tych skoroszytach. Jeżeli chcesz udostępnić swoje makro do innych skoroszytów, zapisz je w osobistym skoroszycie.
5. Podaj opcjonalny opis dla makra. Opis ten będzie dostępny w oknie makra przy każdym wyborze makra.
6. Kliknij OK. Rejestrator makro jest teraz włączony. Na dole ekranu pojawi się słowo «Nagrywanie», a na ekranie powinien pojawić się malutki pasek narzędzi z dwoma przyciskami. Nazywa się to paskiem narzędzi «Stop Recording». Jeżeli pasek narzędzi nie pojawia się i chcesz go zobaczyć, wybierz Widok, Paski narzędzi, Zatrzymaj nagrywanie, a na ekranie powinien pojawić się mały pasek narzędzi. W przypadku wyświetlania paska narzędzi Visual Basic należy pamiętać, że przycisk Record Macro zmienił się na przycisk Stop Recording (Zatrzymaj nagrywanie).
7. Nagraj swoje makro.
8. Po zakończeniu kliknij przycisk Zatrzymaj nagrywanie na małym pasku narzędzi lub wybierz Narzędzia, Makro, Zatrzymaj nagrywanie. Sesja nagrywania makr została zakończona. WSKAZÓWKA: W przypadku korzystania z małego paska narzędzi Stop Recording (Zatrzymanie nagrywania), należy kliknąć przycisk Stop Recording (Zatrzymanie nagrywania), gdy sesja nagrywania jest gotowa do zakończenia. Nie klikaj po prostu małego «x» w rogu paska narzędzi. To spowoduje, że pasek narzędzi zniknie, ale nagrywarka będzie nadal włączona! Możesz również kliknąć przycisk Stop Recording na pasku narzędzi Visual Basic, aby wyłączyć rejestrator.
Ok, oto kilka podstawowych przykładowych makr, które możesz nagrać. Te dwa makra umieszczają nazwę i adres Twojej firmy w poszczególnych komórkach w arkuszu roboczym. Stworzenie tych prostych makr, a następnie przestudiowanie tego, co dzieje się podczas ich uruchamiania i przestudiowanie wynikowego kodu będzie całkiem dobrym wprowadzeniem do tego, jak działa cały ten proces.
W przypadku pierwszego makra, zacznij od celownika w komórce A1. Teraz włącz rejestrator makr (patrz krok 1 powyżej). (Narzędzia, Makro, Nagraj nowe makro). Nazwij to makro CompanyInfo1. Nie nadawajmy temu makru skrótu klawiaturowego, ponieważ jest to po prostu głupie małe makro. Zapisz to makro w tym Workbooku. Możesz pominąć opis opcjonalny. Kliknij OK, aby rozpocząć nagrywanie.
Wpisz nazwę firmy w komórce A1, a następnie ulicę firmy lub adres pocztowy w komórce A2, a następnie miasto, stan i kod pocztowy (oraz kraj, jeśli dotyczy) w komórce A3. Pamiętaj, aby pamiętać o naciśnięciu «Enter» po ostatnim wierszu informacji, tak samo jak w przypadku nie nagrywania. Kliknij przycisk Stop Recording (Zatrzymaj nagrywanie), aby wyłączyć rejestrator.
Aby przetestować to makro, najpierw usuńmy informacje w komórkach od A1 do A3 (podświetlmy komórki i naciśnij przycisk Usuń). Następnie umieśćmy wskaźnik komórki z powrotem w komórce A1.
.
Gail Perry: Teraz uruchomimy makro: Wybierz Narzędzia, Makra, Makra, wybierz CompanyInfo1, a następnie kliknij przycisk Uruchom. Informacje, które nagrałeś powinny pojawić się w komórkach A1 do A3, tak jak je nagrałeś.
Teraz jest coś, co odróżnia programowanie makr Excela od Lotusa. Cofnij się i usuń informacje, które właśnie pojawiły się w komórkach od A1 do A3, aby Twój arkusz kalkulacyjny był ponownie pusty. Kliknij na komórkę gdzieś na środku ekranu, na przykład komórkę E12. A teraz uruchom makro ponownie za pomocą wskaźnika komórki w komórce E12. Dla tych z Was, którzy grają razem – co się stało?
Pat Mellican: Zarejestrowany w komórkach A1..A3
Jade Leung: tytuł firmy pojawił się w e12, a reszta w a2 i 3
Gail Perry: W programie Excel zastosowano koncepcję ruchu absolutnego i względnego na arkuszu roboczym. Podczas nagrywania bezwzględnego ruchu, komórki, do których przenosisz się podczas nagrywania, są rzeczywistymi komórkami, które są nagrywane w makrze. W tym przypadku nagraliśmy nazwę firmy, następnie przenieśliśmy się do komórki A2, a następnie do komórki A3 na pozostałą część sesji nagrywania. Te przesunięcia do komórek A2 i A3 zostały zapisane z rzeczywistymi, bezwzględnymi lokalizacjami komórek.
W przypadku Pata – pewnie włączyłeś nagrywarkę, potem przeniósłeś swój celpuner do komórki A1, więc to też zostało nagrane. Z tym typem makra, bez względu na to w jakiej komórce zaczniesz, kiedy uruchomisz makro, otrzymasz te same wyniki. Nagrywanie makra z ruchem względnym jest bliższe koncepcji nagrywania makr Lotosu, ale wciąż nie jest takie samo.
W Lotusie, gdy nagrywasz ruch kursora w górę, w dół, w prawo i w lewo, te kierunki są zapisywane.
W programie Excel, nagrywasz ruch w stosunku do ostatniej aktywnej komórki.
Za pomocą tego kolejnego makra możemy zilustrować, jak działa ruch względny. Wyczyść komórki na arkuszu poprzez ich podświetlenie i naciśnięcie klawisza Delete (szybkim sposobem na wyczyszczenie wszystkich komórek jest Ctrl+a, aby zaznaczyć cały arkusz, a następnie naciśnij klawisz Delete). Teraz wróć do komórki A1, aby rozpocząć nagrywanie nowego makra.
Dla naszego drugiego makra włączamy rejestrator makr (Narzędzia, Makro, Nagrywaj nowe makra). Nazwij to CompanyInfo2 i zapisz je bez skrótu klawiaturowego, w tym Workbooku. Tym razem upewnij się, że pojawi się mały pasek narzędzi Stop Recording, a jeśli nie, włącz go z menu View. (Widok, paski narzędzi, Zatrzymaj nagrywanie) Kliknij przycisk znajdujący się po prawej stronie paska narzędzi Zatrzymaj nagrywanie. Jest to przycisk Względne odniesienie. Należy upewnić się, że przycisk ten wygląda, jakby został wciśnięty. Oznacza to, że funkcja Relative Reference (Względny punkt odniesienia) została włączona.
Teraz rozpocznij wpisywanie, wpisz nazwę firmy w komórce A1, wpisz adres w A2 i wpisz miasto, stan, zamek błyskawiczny w A3, a następnie naciśnij Enter po wypełnieniu informacji w komórce A3.
Kliknąć przycisk Zatrzymaj nagrywanie.
Aby przetestować to makro, najpierw należy wyczyścić arkusz, usuwając wszystkie informacje, które już wpisałeś. Zacznij od wskaźnika komórki w komórce A1. Uruchom makro, wybierając Narzędzia, Makra, Makra, wybierając opcję CompanyInfo2 i klikając przycisk Uruchom. Nazwa i adres Twojej firmy powinny pojawić się w komórkach od A1 do A3. Na razie dobrze.
Teraz usuń te komórki i przenieś wskaźnik komórki gdzieś na środek arkusza, na przykład D5. Uruchom ponownie makro CompanyInfo2. Tym razem nazwa i adres firmy powinny pozostać razem. Czy wszystkim wam się udało?
Jade Leung: yahoooooooooo
Liger Needom: Tak
Pat Mellican: tak
Gail Perry: Zbadajmy kod za tymi dwoma makrami. Jeśli miałeś problem z którymś z tych makr, możemy go rozwiązać, sprawdzając kod. Wybierz Narzędzia, Makro, Visual Basic Editor. Otworzy się osobne okno. Po lewej stronie ekranu powinno pojawić się małe okienko o nazwie Okno projektu.
Jeśli to okno nie wyświetli się, przejdź do menu Widok i wybierz opcję Eksplorator projektów, a teraz powinno się pojawić okno. Na górze małego drzewka nawigacyjnego w tym oknie będzie znajdował się opis, VBAProject, a po nim w nawiasie nazwa Twojego skoroszytu. Jeśli nie nadałeś swojemu skoroszytowi nazwy, w nawiasach wyświetli się książka 1 lub 2 lub jakikolwiek numer skoroszytu, którego używasz.
Pod nazwą skoroszytu znajduje się Microsoft Excel Objects, a pod nim nagłówek Moduły. Będziesz chciał wyświetlić informacje dla Modułu1. Możliwe, że będziesz musiał kliknąć mały znak plus po lewej stronie Modułu, aby wyświetlić pod tym nagłówkiem informacje o Module1. Podwójne kliknięcie na «Moduł1» spowoduje wyświetlenie informacji o tym Module. W tym miejscu jest zapisany Twój wizualny kod podstawowy dla nagranych makr. Możesz zmaksymalizować okno Modułu 1 (Kod), jeśli chcesz.
Te kody dla każdego makra mają podstawowy styl. Po pierwsze, makro zaczyna się od kodu Sub, po którym następuje nazwa makra, a kończy nawiasem otwartym i zamkniętym. Tak więc pierwsze makro zaczyna się od kodu «Sub CompanyInfo1 ( )», a drugie czytane jest jako «Sub CompanyInfo2 ( )» Pod nazwą makra znajduje się informacja o nazwie makra i dacie, w której zostało ono zapisane i przez kogo zostało zapisane (nazwa ta jest określona przez osobę, na którą zarejestrowany jest program Excel). Wiersze nazwy i daty pojawiają się w zielonym tekście i zaczynają się od apostrofu. Nazywa się to tekstem przypomnienia i nie ma wpływu na działanie makra. Możesz wprowadzić dowolny tekst przypominający w wersji edycji VBA makra, rozpoczynając swój wiersz od apostrofu.
Na przykład, w makrze CompanyInfo1 można rozpocząć nową linię z apostrofem, a następnie wpisać «To makro wprowadza informacje o mojej firmie, ale muszę być w komórce A1, aby działało poprawnie». Po wciśnięciu klawisza Enter wiersz ten zmienia kolor na zielony i staje się wierszem przypominającym jak pozostałe.
Zbadajmy kod, który widzisz dla pierwszego makra. Moja pierwsza linia kodu wygląda tak: ActiveCell.FormulaR1C1 = «AccountingWEB»
ActiveCell.Formula oznacza, że jest to formuła lub informacje, które zostaną wprowadzone do aktywnej komórki, komórki, w której spoczywa mój wskaźnik komórek. Ponieważ zacząłem nagrywać makro z naszym cellpoinem już w komórce startowej, nie ma nagrywania ruchu komórki. Ponadto, kiedy testowaliśmy to makro uruchamiając je z komórki E12, pierwsza linia Twojego adresu pozostała w komórce E12, ponieważ była to aktywna komórka, kiedy zaczynałeś uruchamiać makro. Nazwa firmy, to znaczy, pozostała w komórce E12, lub gdziekolwiek byłeś, kiedy zacząłeś uruchamiać makro.
R1C1 odnosi się do wiersza 1, kolumna 1, który jest całkowicie niepotrzebną informacją. To kodowanie jest przeniesieniem z wcześniejszych wersji programowania makr Excela i można usunąć te informacje z makra, nie powodując żadnych zmian w jego działaniu.
Znak równości oznacza, że wszystko, co następuje po tym znaku jest tym, co powinno być umieszczone w Komórce Aktywnej.
«AccountingWEB» pojawia się w kwotowaniach – kwotowania obejmują informacje, które trafiają do aktywnej komórki.
Druga linia kodu wygląda tak: Zakres(«A2»).Wybierz
Excel nagrał mój ruch do komórki A2 i wybrał tę komórkę. Teraz A2 jest aktywną komórką.
Linia 3 mojego kodu wygląda tak: ActiveCell.FormulaR1C1 = «P.O. Box 68748»
Ponownie, polecenie ActiveCell.Formula nakazuje Excelowi umieścić w aktywnej komórce informacje po znaku równości. Po znaku równości jest adres mojej firmy. Należy pamiętać, że informacje można edytować w edytorze Visual Basic tak samo, jak dokument do edycji tekstu. Jeśli popełniłeś błąd typograficzny w swoim adresie, lub w innej linii kodu, możesz dokonać zmian na tym ekranie.
Ponownie, R1C1 jest niepotrzebną informacją. Możesz je usunąć, jeśli chcesz.
Następna linia rejestruje mój ruch w dół do komórki A3 i wygląda tak: Zakres(«A3»).Wybierz
Komórka A3 jest teraz ActiveCell i pojawia się następna linia: ActiveCell.FormulaR1C1 = «Indianapolis, IN 46268-0748»
Teraz ostatni wiersz zapisuje moją aktywność wciśnięcia klawisza Enter po ostatnim wierszu adresu: Zakres(«A4»).Wybierz
Twój kod makro powinien wyglądać bardzo podobnie, z tą różnicą, że pojawi się nazwa i adres Twojej firmy. Jeśli po zbadaniu tego makra zdecyduję, że chcę, aby wróciło ono do komórki A1 po zakończeniu jego wykonywania, mogę po prostu zmienić ostatnią linię do odczytu: Zakres(«A1»).Wybierz
Ostatnia linia makra to: Koniec Sub. Wszystkie makra kończą się tą linią. Sub jest skrótem od «Subroutine» – wiersz End Sub mówi Excelowi, kiedy przestać czytać kod dla tego makra.
Spójrz na drugi zestaw kodów makro, dla makra CompanyInfo2. W tym drugim makrze nastąpiło duże przesunięcie w logice. Zaczyna się ono tak samo jak pierwsze makro: ActiveCell.FormulaR1C1 = «AccountingWEB»
Ale spójrz na drugą linię kodu: ActiveCell.Offset(1, 0).Range(«A1»).Wybierz
Zamiast przenosić się konkretnie do komórki A2, to makro, które zostało zarejestrowane przy włączonej funkcji względnego odniesienia, używa polecenia ActiveCell.Offset(1,0).
ActiveCell.Offset oznacza, że wskaźnik komórki zostanie przesunięty w stosunku do lokalizacji aktywnej komórki i będzie «odsunięty» o określoną liczbę wierszy i określoną liczbę kolumn, w tym przypadku 1 wiersz i 0 kolumn.
Używając tego względnego odniesienia, możesz zauważyć, że nie ma znaczenia, w której komórce umieścisz swój celpuner, gdy zaczniesz uruchamiać to makro, celpuner przesunie się o jeden wiersz poniżej oryginalnego wiersza i tam właśnie pojawi się linia adresowa informacji o firmie. Jeśli chciałbyś, aby Twój adres pojawił się w dwóch wierszach pod nazwą Twojej firmy, użyłbyś tego kodu: ActiveCell.Offset(2, 0).Range(«A1»).Wybierz
Albo jeśli chciałbyś, aby w komórce po prawej stronie nazwy firmy pojawił się twój adres zamieszkania, użyłbyś kodu: ActiveCell.Offset(0, 1).Range(«A1»).Wybierz
Reszta tego kodu, Range(«A1»).Select, oznacza, że Excel zasadniczo zmienił nazwę nowej aktywnej komórki na A1, a wszystkie przyszłe odniesienia do tej komórki w tym zestawie kodów będą do komórki A1.
W ten sposób, bez względu na to, gdzie znajduje się wskaźnik komórki podczas wykonywania tego makra, będzie to tak, jakbyś zaczynał w komórce A1, a każda następna komórka była komórką A1. Rozumiejąc to, można prawdopodobnie rozszyfrować resztę kodu, który jest bardzo podobny do kodu w pierwszym makrze, z wyjątkiem poleceń odsunięcia.
Korzystając z edytora Visual Basic, możesz dokonywać dowolnych zmian, uzupełnień lub usunięć, które są potrzebne w kodzie makra. Eksperymentuj z procesem edycji, zmieniając pisownię lub kapitalizację w nazwie swojej firmy. Gdy tylko wprowadzisz informacje do edytora Visual Basic, stają się one aktywną częścią makra, bez konieczności wykonywania polecenia «zapisz». Tak więc, jeżeli zmienisz pisownię swojego nazwiska, lub zmienisz część adresu firmy, możesz przejść od razu do ekranu Excela i uruchomić to makro, aby zobaczyć, jak to działa – zmiany, które wprowadziłeś, wejdą w życie natychmiast.
Liger Needom: Wspaniale!
Możesz również kopiować i wklejać linie kodu z jednego makra do drugiego. Kiedy buduję skomplikowane makra, tworzę makro zwane «testowym» lub «śmieciowym», w którym po prostu zapisuję siebie wykonując różne kroki ruchu i wpisując informacje do arkusza pracy, a następnie wklejam potrzebne kody z makra śmieciowego do tworzonego przeze mnie makra produktu końcowego.
Ponadto, jeśli istnieje stworzone przez kogoś innego makro, które zawiera jakiś kod, który chcesz, możesz otworzyć drugie makro w edytorze i skopiować kod do własnego makra. Najlepszym sposobem, aby dowiedzieć się, jak działają podstawowe wizualne kody, jest zbadanie innych makr i stworzenie własnych, prostych makr, a następnie przestudiowanie kodu.
Zwróć uwagę, że kiedy będziesz gotowy do zamknięcia okna edytora Visual Basic, po prostu zamknij je klikając «x» w rogu lub wybierając Plik, Zamknij i Wróć do Microsoft Excel – w ten sposób wszelkie dokonane zmiany zostaną automatycznie zapisane.
Jakie są niektóre przykłady makr, które stworzyliście, a które ułatwiają wam życie?
Corey Warawa: Formatowanie arkuszy kalkulacyjnych do druku.
Gail Perry: To dobry pomysł – każde polecenie formatowania może być zapisane w makrze, a następnie przywołane, gdy jest potrzebne.
Corey Warawa: Również tworzenie formularzy dla arkuszy kalkulacyjnych wymagających dużej ilości danych.
Istnieje funkcja zabezpieczeń makro, o której należy pamiętać podczas otwierania arkuszy kalkulacyjnych zawierających makra utworzone przez kogoś innego. Jeśli przejdziesz do Narzędzia, Makra, Zabezpieczenia, pojawi się okno umożliwiające ustawienie poziomu zabezpieczeń dla Twojego komputera.
Jeśli bezpieczeństwo jest dużym problemem, możesz wybrać opcję Wysokie bezpieczeństwo, ale to zapobiega otwieraniu makr, chyba że są one podpisane cyfrowo przez osobę, którą zatwierdziłeś (informacja o podpisach cyfrowych znajduje się w obszarze Pomoc). Średnie bezpieczeństwo jest dobrym wyborem – daje Ci to ostrzeżenie za każdym razem, gdy masz zamiar otworzyć arkusz zawierający makra, więc możesz zdecydować, czy źródło jest godne zaufania przed otwarciem pliku na Twoim komputerze. Istnieje wiele wirusów związanych z makrami, dlatego ta funkcja może być ważna
Kiedy masz czas, oto miła wskazówka, którą napisałem dla AccountingWEB w zeszłym roku – pokazuje ona, jak można utworzyć przycisk na pasku narzędzi, który uruchomi makro dla Ciebie: www.accountingweb.com/item/30102/101
Jade Leung: Narzędzia, makro, bezpieczeństwo czy to Excel 2000?
Gail Perry: Tak, jest w Excelu 2000 – nie mam już Excel 97 na swojej maszynie – nie ma go tam?
Jade Leung: Nie.
Gail Perry: Cóż, na co czekasz, gdy dostaniesz następną wersję!
Jade Leung: Dobra odpowiedź
Gail Perry: Właściwie to myślę, że może być coś ukrytego gdzieś w Excelu 97 – sprawdź pomoc i może to dać ci jakieś wskazówki – może być dodatkiem, po prostu nie pamiętam (starość, utrata pamięci…).
Zanim skończymy – naprawdę chcę wam wszystkim podziękować za udział w dzisiejszym spotkaniu. Czy są jakieś pytania na ostatnią chwilę?
Corey Warawa: Czy będą jakieś bardziej zaawansowane warsztaty makro?
Jade Leung: Czy masz jakąś inną sesję w przyszłości?
Gail Perry: Myślę, że to byłby dobry pomysł – trudno jest umieścić dużo materiału w krótkiej sesji. Prowadziłam 8-godzinną klasę na makrach i ten materiał był tylko materiałem wstępnym dla tej klasy, więc jest dużo więcej materiału na przyszłe sesje – prawdopodobnie umówimy się na kolejną na lato.
David Crites: Gail, dzięki za twój czas, to było bardzo pouczające.
Gail Perry: Jeszcze raz dziękuję wszystkim – mam nadzieję, że dało ci to dobre podstawy do pracy z makrami!
Biografia
Gail Perry jest CPA, specjalistką podatkową, dziennikarką, autorką, mówczynią i instruktorką. Jej rubryka w tygodniku «Fun With Taxes», która pojawia się w Indianapolis Star , dostarcza czytelnikom praktycznych spostrzeżeń i rad podatkowych przedstawionych w języku angielskim z odrobiną humoru. Do zespołu AccountingWEB dołączyła latem 2000 roku.
Pani Perry jest byłą starszą konsultantką podatkową w międzynarodowej firmie Deloitte and Touche, gdzie świadczyła usługi w zakresie planowania podatkowego i doradztwa dla osób fizycznych i małych przedsiębiorstw. Perry jest autorką kilkunastu książek, w tym «The Complete Idiot’s Guide to Doing Your Income Taxes», «Using QuickBooks», «Excel 2000 Answers!» oraz «TurboTax for Dummies». Ponadto, napisała kilka komputerowych książek szkoleniowych i jest współautorką książki dla trenerów, «The Computer Trainer’s Personal Training Guide for Dummies».
Pani Perry jest regularnym gościem w programie America Online Money Whiz Q&A, a także występowała w telewizji Fox w «Good Morning New York», Bloomberg Business News w «Bloomberg Forum», programie konsorcjalnym WOR Radio «Manage Your Money with the Dolans», jak również w dziesiątkach programów radiowych w całym kraju.